Reisverslag Colombia 2008 deel 1
Na vijf jaren is het weer zover, er staat een visreis gepland naar Colombia en wel naar het dorpje Inirida aan de grens met Venezuela.
Deze keer bestaat het reisgezelschap uit vijf mensen en Sebastiaan onze Nederlands sprekende gids.
Vlnr.Dirk Verduijn, Sebastiaan Hoogerwerf, Bart Vries, Rian Bijsterbos, Hans Osendarp en Ernst van Genne
Het is toch wel even afzien hoor om op vrijdag 1 februari 2008 al om 2:00 uur ’s morgens op te staan. Zeker na donderdag nog de gehele dag in Utrecht te hebben gewerkt.
Onze dochter Marjolein heeft van donderdag op vrijdag haar Galabal van school. Ze vind het helaas niet zo leuk en belt om 1:00 uur om te worden opgehaald. Voor mij wel zo leuk want nu word ik zowel uitgezwaaid door Annieta als Marjolein.We vertrekken om 2:30 en zijn nog geen 2 uur later al op Schiphol. Helaas gaat de incheckbalie van Iberia pas om 6:00 ’s morgens open, dus begint de vakantie in Nederland al met wachten.Maar dan vertrekken we toch op tijd van Amsterdam naar Madrid, een vlucht van 3 uur. In Madrid hebben we voldoende tijd om over te stappen en gaan we via de metro naar de vertrekhal. Als we aankomen kunnen we direct aan boord. We vertrekken iets te laat en na 9,5 uur vliegen moeten we nog eens 20 minuten rondcirkelen alvorens we kunnen landen.Bij de douane hebben we problemen omdat we niet goed kunnen aangeven waar we naar toe gaan. De bagage gaat echter zonder problemen en we halen nog wat geld: 300.000 pesos (100 euro) en gaan dan met z’n allen, Ernst van Genne, Dirk Verduijn, Hans Osendarp, Rian Bijsterbosch, Sebastiaan Hoogerwerf (onze gids) en ik zelf naar de Finca van Bruno Keller even buiten Bogota.
Gelukkig hebben we een goede auto die omgerekend 60 euro per dag kost. Na een pilsje te hebben gedronken gaan we naar bed om wat slaap in te halen. Na een korte nacht word ik om 5:00 uur lokale tijd wakker, Hans is al wakker en gaat naar buiten. Ik ga eerst douchen maar helaas is er nog geen warm water en douche ik dus met koud water.
Na een uitgebreid ontbijt vertrekken we naar Aqua Clares waar de familie van Sebastiaan woont. Hier verblijven we de eerste dagen.
Zaterdag 2 februari staat in het teken van een autorit van ruim 6 uur door de Andes, door de schitterende natuur en foto’s die we kunnen maken is dat geen ramp. Dirk is ernstig ziek en Ernst blijft bij hem op de Finca, dus gaan wij met z’n vijven op pad.We moeten voor 19:00 uur over de laatste brug van de tolweg zijn omdat deze na dit tijdstip wordt gesloten. Het gaat hier om een strategisch punt dat door het leger wordt bewaakt tegen de guerrilla’s en na 19:00 uur dus niet meer kan worden gepasseerd.Helaas voor ons zal de reis met 2 tot 3 uur worden verlengd verteld men ons bij de laatste tolpoort vanwege een probleem met de weg. We zullen de boerderij van de familie van Sebastiaan dus vandaag niet meer bereiken en we plannen een overnachting in het plaatsje voor de laatste brug.
Ineens staan we stil in de file, er is een vrachtwagen in een kleine tunnel tegen de tunnelwand gebotst en daarom staan we nu allemaal stil. We stappen uit en gaan langs de kant van de weg zitten en maken van de nood een deugd en schrijven in ons dagboek.Opeens begint het weer te rijden en sprinten we naar de auto en al met al is de vertraging nog geen uur en we besluiten het er op te wagen om nog tijdig over de brug te komen. Dit lukt omdat Sebastiaan stevig door rijd, hetgeen ook wel lukt met een Toyota V6 terreinwagen voor zeven personen.
Bij de brug wordt onze auto helemaal doorzocht op wapens en na een tijdje mogen we doorrijden. Op de boerderij krijgen we nog een warme maaltijd die wordt gemaakt door de oma van Sebastiaan. Daarna gaan we in het donker onze hangmatten en muskietennet ophangen en proberen te slapen. Dit lukt slecht door het geblaf van honden, het kraaien van hanen en de harde muziek uit het dorpje.
Zondag 3 februari zijn we om 6 uur wakker en het slapen in een hangmat is weer even wennen hoor. We ontbijten met vissoep, broodjes met eieren en een lekkere koek met jam en een kop warme chocolademelk van verse koeienmelk maakt het ontbijt af.Na het ontbijt gaan we op weg naar Puerto Beno om een lokale visser en zijn zoon op te halen. Zij zullen ons vandaag begeleiden en ons helder water laten zien waarin we kunnen fotograferen, filmen en vissen. De kosten bedragen 60.000 pesos hetgeen neerkomt op ongeveer 20 euro,dus nog geen 7 euro per persoon.
De reis naar de rivier gaat voor ons gevoel met een enorme omweg, zeker om veilig te stellen dat Sebastiaan de weg een volgende keer niet zal kunnen vinden.We vangen veel harnasmeervallen en zien onderwater enorme aantallen zalmen en leporinissen.Het water is glashelder en ik ga met de onderwatercamera van Ernst foto’s maken. Het is maar afwachten of ze zullen lukken. Helaas is mijn PH-meter van slag en ik meet een PH-waarde van 8,1 het geen zeer onlogisch is. De temperatuur is 28,9 graden en de geleidbaarheid is 190 mS.Door de wind is het boven water fris, dus onderwater blijven is het devies, maar na een uur snorkelen wordt je toch wel koud. We besluiten om niet meer naar een volgend beekje te gaan om Apistogramma’s te vangen omdat we niet veel benzine meer hebben. Wel stoppen we nog een paar keer onderweg om vissen te vangen.Op de boerderij laten we de vissen overwennen in de aquariums van Sebastiaan en gaan daarna eten. We liggen al op tijd in de hangmatten maar van slapen komt weinig door wederom de harde muziek uit de drie lokale “discotheken” in het dorpje.
Vandaag, maandag 4 februari gaan we terug van Aqua Clares naar Bogota. We hebben besloten om laat in de morgen te vertrekken om pas na 19:00 uur in Bogota te zijn. Onze huurauto heeft namelijk een Pica y Placa van 16:00 tot 19:00 wat betekent dat we dan niet in Bogota met deze auto mogen rijden. Dit is de manier om het aantal auto’s in de stad te beperken, elke auto heeft zijn eigen Pica y Placa.
Na 19:00 uur is het de bedoeling om eerst bij de broer van Sebastiaan langs te gaan om daar de koffer van Sebastiaan op te halen. Vervolgens naar Martha, een visexporteur uit Bogota, om onze gevangen vissen bij haar onder te brengen voor de rest van onze vakantie. We worden onderweg maar liefst 4 keer aangehouden voor controle op wapens.
Wordt vervolgd …..
Reisverslag Colombia 2008 deel 2
Dit is het vervolg van het reisverslag en we zijn gebleven op maandag 4 februari 2008 met de vele controles tijdens de terugreis naar Bogota.
Ondanks al die controles bereiken we al om 18:30 Bogota en we besluiten op goed geluk om door te rijden naar de broer van Sebastiaan die op 10 minuten van de grens van de stad Bogota woont. Helaas worden we betrapt en aangehouden. Autopapieren en het rijbewijs van Sebastiaan moeten we inleveren en vervolgens bij een bank in de buurt maar liefst 217.000 pesos betalen. Javier speelt de vermoorde onschuld en met 30.000 pesos voor de politieman komen we er alsnog goedkoop van af. Deze informeert zijn collega’s dat ze moeten opletten op een Toyota V6 terreinwagen met een bepaald kenteken om die aan te houden. Wij gaan echter de bocht om een zijn bij de broer van Sebastiaan.
Daarna moet ik bij Martha voor Dirk alle Crenicichla protothalmus reserveren, wat met veel pijn en moeite lukt.
De vissen bij Martha zien er niet zo goed uit, waarschijnlijk door het enorme verschil in PH-waarde tussen de vangstplaats en het water in Bogota.
Dinsdag 5 februari staan we om 5:00 uur op om op tijd op het vliegveld te zijn voor onze vlucht naar Inirida. We moeten uiteindelijk wachten tot 11:00 alvorens we kunnen inchecken. We vertrekken om 14:00 uur ruim een uur te laat, maar dat is hier in Colombia niet vreemd.
Na een uurtje vliegen zijn we al in Inirida en krijgt Sebastiaan als ingezetene van Colombia een inenting tegen gele koorts. Wij hebben ons inentingenpaspoort bij ons en dat is voldoende om door de douane te mogen.
We worden opgehaald met een open vrachtwagentje door George de Moreno, familie van Martha.
Vervoer per open vrachtwagen van het vliegveld naar onze verblijfplaats
Bij aankomst op onze verblijfplaats blijkt dit om een opvangstation voor aquariumvissen te gaan. Hier worden de vissen tijdelijk ondergebracht in enorme vijvers om daarna te worden verstuurd naar diverse klanten zoals Martha.
Het is een komen en gaan van vissers die hun vangst brengen. ’s Avonds en ’s nachts worden de vissen verpakt en voor transport klaar gemaakt om de volgende dag per vrachtvliegtuig te worden verstuurd naar Bogota.
Vandaag is het woensdag 6 februari en gaan we op verschillende plaatsen in zijriviertjes van de Rio Inirida snorkelen, filmen en vissen.
Onderweg nemen we nog een lokale visser op “sleeptouw” zodat ook hij snel op een goede vangstplaats is, die hij normaal peddelend met zijn kanootje niet zou bereiken.
Op de vismarkt in de haven is het ook een bedrijvigheid van jewelste.
Onze vangst bestaat vandaag uit oa. Apistogramma inirida, Crenicichla protothalmus en een mooi klein onbekend zwart visje dat we de rest van de reis als “zwartjes” bestempelen. We vangen telkens maar een beperkt aantal van deze mooie visjes.
Een deel van de vangst o.a. Crenicichla protothalmus (onder)
Donderdag 7 februari is voor ons een rustige dag, een deel van de groep gaat boodschappen doen voor een reis van 7 dagen. Ernst, Dirk en ik blijven “thuis” om het visnet te maken. We hebben 20 meter steigernet meegenomen vanuit Nederland en gaan daar nu piepschuim drijvers aan maken een verzwaren met een stalen ketting.
“s Middags gaan we naar de bank om geld te halen, maar ik ben de enige die met mijn Visacard geld kan opnemen. Ik neem daarom maar 1,5 miljoen pesos op en stort daarvan later 1 miljoen pesos in de gemeenschappelijke geldpot. Bij de bank wordt de 1,5 miljoen pesos gewoon in het openbaar uitgeteld en aan mij overhandigd.
Verder proberen we nog bij diverse “winkeltjes” dollars te wisselen, de koers is 1750 pesos voor 1 dollar en voor 1 euro krijgen we 2600 pesos, maar dat vinden we te weinig en houden voorlopig onze euro’s.
Na dit gedoe is de dag al grotendeels voorbij en gaan we niet meer naar een boot kijken, maar in plaats daarvan bezoeken we een helder stroompje met een paar indianen. In het stroompje zitten kardinalen, potloodvisjes, Geophagus juripari, Aequidens meta en Uaru jepifernandezi.
Vervolgens wandelen we naar een bosmeertje met kristal helder water. Hans, Ernst en Rian gaan te water om foto’s te maken. Een van de indianen vangt een Platydoras soort met een netje nadat hij van ons ook een duikbril heeft gekregen.
Prachtig bosmeertje met kristal helder water
Het avondeten bestaat uit rijst met vlees en één aardappel. Als we uitgegeten zijn gaan we onze spullen uitzoeken voor de komende reis van 7 dagen met een boot. Ik neem 2 handdoeken, een zwembroek, onderbroeken, T-shirt, een overhemd met lange mouwen en een korte en lange broek mee. Verder wat medicijnen en schoenen, zowel waterschoenen als gympies. Daarna gaan we slapen.
We hebben vrijdag 8 februari met Leonel, onze gids voor de komende weken, afgesproken dat we om 8:00 uur willen vertrekken. Onze gids is er al om 7:45 wat ons verbaasd, immers is het hier in Colombia de gewoonte om veel te laat te komen. Ook blijkt dat hij al een kano met luivel heeft geregeld, een kano van meer dan 10 meter lang.
We varen pas om 11:00 weg omdat we nog een motor, benzine en het laatste proviand moeten hebben.
In de haven waar we onze boot gaan inpakken
We varen stroomopwaarts en na anderhalf uur varen melden we ons bij een legerpost. Hier wordt gecontroleerd bij de politiepost in Inirida of we ons daar ook hebben ingeschreven als vertrekkende personen. Volgens Leonel was dit niet nodig, maar we mogen nu niet verder de rivier opvaren. We besluiten maar om terug te varen naar Inirida en halverwege in een zijriviertje te gaan vissen en op een strandje te overnachten. Het kamp moeten we in het donker opbouwen en ook nog eens in de regen. Dirk, Rian en ik slapen in onze hangmatten in de boot. Op het strandje slapen ook nog vissers die een grote rog hebben gevangen. Het gaat om een grote zwangere motora, die we de volgende dag van de vislijn bevrijden en weer laten zwemmen. Sebastiaan vangt ook nog een grote rog die Leonel met een tang bij de staart vasthoud terwijl ik de lijn door snijd en dan laten we ook deze rog vrij.
Op zaterdag 9 februari varen we terug naar Inirida om ons te laten registreren dat we weer zijn aangekomen, daarna nog wat boodschappen doen, ons weer laten inschrijven dat we vertrekken en dan varen maar weer.
We gaan nu echter stroomafwaarts zo’n 20 kilometer varen richting Venezuela om daar meervalletjes te vangen in de Rio Atabapo.
We eten tussen de middag warm bij een mannetje op de grens met Venezuela, vlees, rijst met bonen en vooraf een soort soep wat lijkt op onze erwtensoep. Daarna weer in de boot naar een mooi strandje met rotspartijen.
Wordt vervolgd …..
Reisverslag Colombia 2008 deel 3
Dit is het vervolg van het reisverslag en we zijn gebleven op zaterdag 9 februari 2008.
’s Avonds zien we bij de rotsen enorme grote Geophagus juripari en Geophagus deamon van zo’n 30 cm lang.
Geophagus deamon
Verder vangen we een bijzondere soort festivum, veel crenicichla protothalmus. Ook vangen we alvast 1 butterfly peckoltia. De PH-waarde van de Rio Atabapo is hier 4,3 en de temperatuur is 30,1 graden.
We maken nu op tijd ons kamp op en zorgen voor dekzijltjes tegen de regen, en nu gaat het natuurlijk niet regenen. Na het eten met brood, tomatensoep en eieren gaan we vissen met de hengel (Hans, Sebastiaan en ik) en gaat de rest met schepnetjes aan de slag.
Zondag 10 februari ben ik om zes uur wakker en maak vanuit mijn hangmat een aantal foto’s van “ons” strandje.
En zo is het uitzicht ’s morgens rond 6 uur vanuit je hangmatje
Het aanmaken van het kampvuur kost de nodige moeite, maar dan zit er weer voldoende vuur in om een kop koffie te zetten. Daarna wordt het tijd om wat piranha’s voor ons ontbijt te vangen, samen met Sebastiaan en Leonel ga ik aan de slag. Het gaat hier om de soort zwarte piranha waarvan we er 15 vangen en dat is voldoende voor ons ontbijt. Ik probeer nog een soort roofvis die men hier Toekanaran noemt te vangen, wat echter niet lukt. Rian weet nog wel met haar handen een Platydoras costatus te vangen.
Terwijl ik dit schrijf is Leonel al bezig onze piranha’s schoon te maken voor het ontbijt, een deel wordt gegrild en de rest gaat in de vissoep.
Vandaag gaan we rond de rotsen vissen fotograferen en ook vangen. De vangst bestaat uit de mooie “butterfly” peckoltia en een soort ancistrus met een rode bies aan de staartvin. “s Avonds gaan we in het donker weer vissen vangen tussen de rotsspleten en vangen mooie Crenicichla’s waarvan ik er één probeer mee te nemen naar huis.
We zien ook een grote Geophagus demon die aangevallen is, zijn hele kop is beschadigd. Samen met Ernst en Hans maken we foto’s van de gevangen vissen.
Op maandag 11 februari wachten we op een mooie zonneschijn om onder water opnames te maken (Hans en Ernst) Ik zorg voor de bevoorrading van batterijen, filmrolletjes en de duikbril van Ernst. Met twee schepnetjes vang ik nog 3 Crenicichla protopthalmus en 3 zwarte meervalletjes.
Na wat te hebben gegeten breken we ons kamp op en varen verder stroomafwaarts de Rio Atabapo op. We eten bij een bevriende restauranthouder van Leonel op de grens met Venezuela. Het plaatsje heet Sanfernandes de Atabapo.
Na het eten varen we verder en na twee uur varen stoppen we voor een plaspauze en gebruiken de stop ook om te snorkelen. We vangen hier voor het eerst Apistogramma diploteneatum, en ook nog eens mooie grote exemplaren.
Dan varen we verder, nog zo’n anderhalf uur en stoppen op een idyllische plaats. Een watervalletje, gevoed vanuit een groot meer en die uitmond op de Rio Atabapo.
Fraaie plek om ons kampement op te slaan
We hebben onze les geleerd en maken eerst ons kampement op. Achteraf maar goed ook want we krijgen een enorme bak water over ons heen, gewoon niet normaal meer.
Na anderhalf uur stopt de regen dan eindelijk en gaan we nog even rond het kampvuur zitten, die hoe raar het ook mag klinken wel snel weer brand. Daarna slapen, maar midden in de nacht begint het weer verschrikkelijk te regenen en dat houd aan tot de volgende morgen. De hangmat van Dirk is volgelopen met water en Dirk slaapt deze nacht zittend in een stoel in de boot.
’s Morgens op 12 februari regent het nog steeds, dus blijf ik maar liggen in mijn hangmat tot 6:30 uur, en record deze vakantie.
Het kost nu wel veel moeite om het kampvuur weer aan te krijgen, met een beetje benzine uit de buitenboordmotor lukt het uiteindelijk. Er kan nu koffie worden gezet en worden gegeten.
Het vissen is vandaag niet succesvol en we proberen het maar eens met brood. Sebastiaan vangt prompt een Leporinus fasciatus en ik een klein zalmpje. Als we terug zijn is het voor mij tijd voor een verkoelend bad in het watervalletje. Het water is een stuk koeler dan in de Rio Atabapo zelf en is het daarna tijd voor een Aguila (bier) ’s Middags fotografeer en film ik het watervalletje.
Een watervalletje om een verkoelend bad in te nemen
Vandaag 13 februari breken we ons kamp op bij het watervalletje en varen terug naar Inirida. Het wordt vandaag dus een dag met alleen maar varen. Tijdens de eerste sanitaire stop gaan Ernst en ik nog even proberen vissen te vangen. We vangen een aantal mooie garnalen.
Daarna varen we weer verder en tegen 14:00 zijn we weer in het dorpje waar we al eerder hebben gegeten. Na een maaltijd bestaande uit soep, rijst, bonen en kip is het weer varen geblazen, maar eerst nog even tanken. Want de benzine is hier in Venezuela de helft goedkoper dan in Colombia.
We zijn om 18:30 weer op de finca en hangen onze hangmatten op. Met bier en Agua diente wordt het een rustige avond.
We hebben vandaag een echt dak boven ons hoofd, maar zoals viel te verwachten regende het vannacht niet.
Ernst en ik proberen nog even vissen te vangen
Wordt vervolgd …..
Reisverslag Colombia 2008 deel 4, slot
Dit is het laatste deel van het reisverslag.
Donderdag 14 februari staat in het teken van inkopen doen voor onze volgende trip van een aantal dagen. Hans, Sebastiaan. Leonel en ik gaan boodschappen doen. Ook maak ik van de gelegenheid gebruik om een emailtje te versturen vanuit een heel klein winkeltje met “antieke” PC’s. Het belangrijkste is dat het werkt.
Pas in de loop van de middag zijn we klaar met boodschappen doen. We nemen eten mee naar de boot en in de haven eten we weer rijst, bonen, kip en arepa. Een arepa is een klein rond en plat broodje zonder enige smaak. Na het eten varen we stroomopwaarts naar de politiepost waar we aan het begin van onze reis zijn tegengehouden. Met de juiste papieren gaat het nu een stuk sneller en mogen we doorvaren.
We vinden een mooie plek om te overnachten. Het vissen ’s avonds levert Sebastiaan weer een grote rog op. Ik besluit om te stoppen want het vangen van een Motora zie ik niet zitten.
Tijdens het ophangen van onze hangmatten zitten er veel vliegen en is het erg warm. ’s Avonds valt het gelukkig mee met de muskieten.
Zoals gebruikelijk ben ik vrijdag 15 februari weer om 6:00 uur wakker en na een kop koffie en het ontbijt gaan we met z’n vieren vissen in de stroming. Volgens Leonel zitten er hier hele grote Piranha’s . Binnen een uurtje bewijst Sebastiaan dat Leonel gelijk heeft. Een enorme Piranha wordt door hem gevangen en Dirk schept hem uit het water. We vangen bij vlagen Piranha’s en nog twee gepen.
Na een paar uurtjes roept Ernst ons terug om wat anders te gaan doen. We belanden in een laguna met maar 15 cm water en vangen 3 hele mooie Aequidens species en bergen hele mooie Apistrogramma’s. Achteraf blijken we lek geprikt te zijn door muskieten. Mijn hele armen en benen zijn bedekt met bulten. Het jeukt verschrikkelijk en zelfs de anti muggenbeetzalf helpt maar weinig. Hans filmt ons maar wordt ook op de kant belaagd door de muskieten. De volgende keer toch betere kleding aan trekken. Hopelijk herstelt zich alles goed en zonder te gaan ontsteken.
Op mijn handen heb ik een paar kleine plekjes die ik goed in de gaten houd, tot nu toe gaat het goed.
Zaterdag 16 februari breken we ons kamp af om naar een andere plaats te varen.
Allereerst willen we nog een keer terug naar de plaats waar we gisteren zijn geweest om nog te filmen en te fotograferen. Het water ligt er mooi bij met veel zonneschijn en héél, héél veel vissen. Moenkausia, spatzalmen, kardinalen en een soort die lijkt op een diamantzalm. Na het filmen ga ik alvast met Rian met het “Apistogrammanet” vissen vangen. We vangen nog 3 van de mooie Aequidens species met veel geel en rood in de vinnen. Verder weer veel kardinalen. Het vissen met het sleepnet is geen succes, die blijft nl. steeds haken en bij het losmaken schieten de vissen er natuurlijk onderdoor.
Wel vangen we met de tweede trek een enorme Hoplias van wel 40 cm groot. Na nog even lekker te hebben gezwommen in een dieper deel van de rivier, met lange broek en overhemd aan, varen we verder.
Na een paar uur varen meren we bij een Indianenstam aan. Zoals viel te verwachten loopt zowat het hele dorpje uit.
Samen even “bijpraten” ?
Leonel probeert hier George te bellen met de vraag om benzine te brengen voor de terugreis.
We hebben nog voor ongeveer een uur varen aan benzine. Het bellen lukt niet en Leonel laat geld achter zodat de Indianen nog eens kunnen bellen. Van deze stam koopt Leonel zijn maanvissen.
Het water is in dit deel van de Rio al enorm gestegen, zeker 50 cm en veel van de strandjes staan al volledig onder water. Het wordt dan ook lastig om een goede slaapplaats te vinden. Uiteindelijk vinden we een open plek in het oerwoud, helaas stikt het er van de muggen. Zelfs Deet helpt niet tegen deze krengen. Het ophangen van de hangmatten gaat gepaard met heel veel zweten, met als resultaat nog meer muggen. Door alle muggen gaan we maar snel naar onze hangmatten onder het muskietennet.
Vannacht weer goed geslapen en om precies 6:00 uur wakker geworden. Eigenlijk een vreemd idee om op zondagmorgen samen met Ernst het vuur aan te maken en te schrijven in mijn dagboek.
Koffie zetten ’s morgens vroeg
Vanwege de vele muggen besluiten we ons kamp vandaag maar direct te verlaten om vissen te vangen. Het idee is om vannacht bij de Indianen te slapen.
We stoppen op twee plaatsen maar er staat te veel water. Op de tweede plek gaan Rian, Ernst en Leonel toch verder te water en vangen een aantal bijzondere meervalletjes die nog het meeste weg hebben van Otocynclus. Dirk valt van de boot in het water, gelukkig geen problemen met lijf en ledematen. Verder vangen ze nog een aantal witachtige “grondeltjes”? Dan varen we een stuk terug naar een half ondergelopen strandje. Hier doen we het een tijdje rustig aan en vangen een aantal biotodoma’s. Na verloop van tijd varen we terug naar het Indianendorpje en slaan ons kamp op tegenover het dorpje. Tijdens het ophangen van de hangmat wordt ik op mijn rug volledig lek geprikt door de muskieten, ’s avonds verga ik van de jeuk. De rest van de vakantie maar een overhemd aanhouden dus.
Ook in mijn gezicht zitten de nodige muggenbulten.
Sebastiaan, Hans en ik gaan ’s avonds vissen. We hebben al snel beet maar vangen ze niet. Dan heb ik goed beet maar draait het snoer zich vast onder de spoel. Het gevolg is dat ik de vis verspeel. Om 21:30 ga ik naar mijn hangmat.
Op maandag 18 februari sta ik om 5:45 op en neem snel een duik in de rivier, tanden poetsen en daarna een paar broodjes, eieren eten en koffie drinken.
De vut is er nu wel een beetje uit merk ik bij mijzelf. Na vandaag nog twee volle dagen vissen en dan in een aantal etappes naar huis.
Eerst terug naar Inirida en daarna vliegen naar Bogota om vrijdag 22 februari via Madrid weer naar Amsterdam te vliegen.
Ik neem mij voor dat dit de laatste visreis voor mij is. Het is heel erg leuk maar duurt mij te lang. Maar je weet maar nooit.
De jeuk op mijn rug is draaglijk, maar prettig is anders. We gaan met twee kleine kano’s van de Indianen naar een laguna waar volgens Leonel grote Apistogramma’s zijn te vangen.
Het varen met zo’n kleine kano op de stroming valt nog niet mee. We komen op een mooie plek tussen de bomen en stuiken terecht. Leonel gaat samen met een Indiaan vissen vangen. Ze vangen o.a. twee bladvissen en gelukkig voor mij twee kleine Hopliassen. Ze zijn ongeveer 5 cm lang.
’s Middags gaan vijf mensen van de groep nog een keer vissen vangen, Hans, Sebastiaan en ik gaan vissen met brood.
We vangen een groot soort zalm met zwarte vlek voor de start. Aan het einde van de middag vang ik nog twee Piranha’s.
Het onweert de hele avond maar er valt gelukkig geen regen. Sinds we hier bij de Rio Bochon zijn is er geen regen gevallen.
Op weg naar mooie vangplaatsen
Vannacht, dinsdag 19 februari goed geslapen maar wel om 5 uur een snelle boot gehoord. Volgens de anderen was er ook luide muziek maar dat heb ik niet gehoord.
Ernst, Dirk en Leonel gaan vanmorgen eerst nog naar een visbun kijken op een half uurtje varen. Ik heb geen zin om mee te gaan.
Leonel is eerst naar de Indianen om benzine te halen. Volgens hem gaat dat vandaag wel lukken. Wij hebben er nog geen geloof in, eerst zien en dan geloven is ons motto. Maar even later komt Leonel inderdaad terug met 3 gallon, ruim 18 liter benzine. Net als we alles hebben opgeruimd begint het te regenen. We laden alles in de regen in de boot. Mijn meerval en Crenicichla doen het nog steeds goed. Vlak voor de haven valt de motor uit en leonel haalt de hele motor uit elkaar op het water. We peddelen de boot de stroom in en drijven snel vooruit. Na drie kwartier doet de motor het weer. We melden ons eerst weer bij de politie en laden daarna de boot uit. We hebben twee vrachtwagentjes nodig om alle spullen en ons zelf naar de Finca te vervoeren.
Op de Finca ontdekt Ernst in één van de vijvers Apistogramma breitbinder. Verder waarschijnlijk een Crenicichla die ik ook al heb. Morgen mogen we de vijver leeg vissen om te kijken wat we mee willen hebben.
Vanmorgen, woensdag 20 februari opgestaan en een douche genomen, daarna de koffer gereorganiseerd en de eerste regels geschreven in mijn dagboek. Op het programma staat een tochtje naar een meertje met helder water wat verderop en daarna naar Inirida om te kijken of we nog souvenirs kunnen kopen.
Vanmiddag gaan we ook de ene vijver leegvissen en onze vissen in zakken verpakken.
Vissen in de vijver van Leonel
Die worden dan morgen nog een keer ververst en op zuurstof gezet. De vissen gaan donderdag ook mee naar Bogota. Hier worden ze dan bewaard bij Martha.
Het vissen in de vijver levert naast mooie Aequidens spec. ook een bijzondere soort zalm op, enorme grote spatzalmen en veel Apistogramma’s (o.a. breitbinder) We vissen de vijver in vijf keer leeg, maar helaas wordt de tweede Crenicichla niet gevangen. ’s Avonds in de regen legen we onze twee visbunnen. Leonel is hier zeer handig in en in record tijd zitten de vissen in een teil met water. Daarna begint het uitsorteren en in zakken doen.
Het sorteren van de vissen
Na gedane arbeid is het goed rusten en we besluiten in het dorp te gaan eten. We komen in een luxe restaurant terecht waar Sebastiaan en ik een hamburger nemen. De anderen nemen (weer) kip met salade en patat. De hamburger is enorm en smaakt met de vele sausjes fantastisch. Met z’n zevenen eten we voor 135.000 pesos (is 45 euro), dit is inclusief 8 bier en twee flessen Agua diente.
We liggen pas om 23:00 uur in onze hangmatten en dat terwijl we er morgen om 5 uur al weer uit moeten om de vissen te verversen en te verpakken.
Donderdag 21 februari word ik om 3:30 wakker door de komst van een motor. Dat kan Leonel toch nog niet zijn? Hij zou pas om 5 uur komen, dus snel even plassen en weer de hangmat in. Om 5 uur arriveert Leonel en begint het werken.
We hebben weer meer vissen dan verwacht en met passen en meten houden we uiteindelijk 1 volledige box leeg over.
De vissen zijn klaar voor het transport naar Bogota
Ernst wil nog een zakje met Apistogramma inirida mee, dus nog snel even een zakje vullen. Om even na 7:00 uur zijn we klaar en het vrachtvliegtuig land tussen nu en 12:00 uur en dat is bepalend voor het moment waarop de vissen worden vervoerd naar het vliegveld. Het is ondertussen al 10:30 en de vissen staan nog steeds op de Finca. Zelf moeten we al om 12:00 uur op het vliegveld zijn, terwijl we pas om 15:00 uur vliegen.
Onze tickets zijn ook nog niet boven water, dus het wordt nog spannend allemaal.
Uiteindelijk komt alles met de tickets goed en vliegen we keurig op tijd richting Bogota.
Het duurt een tijd voordat Sebastiaan een auto heeft maar dan gaan we richting de Finca van Bruno. We eten laat en gaan daarna direct slapen, voor het eerst weer op een normaal bed.
Vandaag 22 februari hebben we allemaal uitgeslapen, wat wil zeggen dat we om 7:30 aan het ontbijt zitten. Daarna gaan we alle spullen inpakken. Deze vrijdag 22 februari zal een dag van veel wachten worden. Wel gaan we vandaag nog naar de aquariumhal van Sebastiaan kijken en dan bij Martha om naar onze vissen te kijken.
Veel vissen zijn goed overgekomen, nu maar hopen dat ze het nog een week vol houden. Want het is de bedoeling dat ze over een week naar Nederland worden verstuurd, uiteindelijk worden dat er drie weken. Maar de vissen komen redelijk bij Dirk aan en blijven daar nog een week voordat we ze gaan halen.
En zo komt er op zaterdag 23 februari 2008 met de landing op Schiphol een einde aan een schitterende reis en zwemmen er vandaag de dag nog vele vissen uit de Rio Atabapo, Rio Inirida en Rio Bochon in mijn aquaria rond, waaronder een zeer bijzondere meerval waarvan de naam Liosomadoras oncinus is.
Slot.